Reizen met de camper blijft voor ons de mooiste manier om onderweg te zijn. Of we nu
richting de Spaanse zon rijden of naar de stilte van Noorwegen trekken, het onderweg zijn is
voor ons het belangrijkste. In deze blog delen we hoe wij reizen, wat we onderweg belangrijk
vinden en waarom beide landen ons blijven trekken.

Vrijheid op gevoel, of met een plan

Als we met z’n tweeën zijn, rijden we op gevoel. We volgen de weg, nemen de tijd en blijven
staan waar het goed voelt. Geen apps, geen strakke route. Alleen de kaart op schoot, de
koffie bij de hand en het landschap dat verandert.

Reizen we met een groep, dan plannen we bewust. We zoeken campings uit met de juiste
voorzieningen: een goede douche, ruimte om samen te zitten en bij voorkeur op loopafstand
van een dorp of supermarkt. Het vraagt wat meer voorbereiding, maar het samenzijn
onderweg is net zo waardevol.

Spanje: zon, rust en afwisseling

In de winter trekken we graag naar Spanje. Het zachte klimaat is fijn, vooral als het in
Nederland koud en nat is. We vinden campings die centraal liggen, dicht bij de zee of een
dorpje, waar je elke ochtend zo naartoe wandelt voor een vers broodje of een kop koffie op
een terras.

Soms komen we ook op plekken midden in de bergen. Dan is er even niks: geen verkeer,
geen drukte, alleen stilte. Dat soort plekken doet wat met je. Je merkt hoe weinig je nodig
hebt om je goed te voelen.

Noorwegen: ruimte, natuur en rust

Noorwegen is anders: ruiger, rustiger en overweldigend mooi. De landschappen zijn groots,
maar de sfeer is juist kalm. We staan op campings aan het water, ruim opgezet, met uitzicht
dat je stil maakt.

De lucht is er fris, de avonden stil. Je hoeft niets. Gewoon zitten, kijken en ademhalen. Dat is
genoeg.

Wat voor ons telt, is dat we nergens haast voelen. Niet in Spanje, niet in Noorwegen. De
natuur, het ritme van de dag en het onderweg zijn: dát is wat telt.

Wat blijft hangen

Of we nu in Spanje onder een palmboom zitten of in Noorwegen naast een fjord: het zijn
niet per se de plekken, maar het gevoel dat blijft hangen. De rust. De eenvoud. En het feit
dat je met de camper altijd even buiten het gewone stapt.