Thuis lukt het me vaak niet om een blog te schrijven. Maar zodra ik bezig ben met de voorbereidingen voor onze volgende camperreis, komt alles weer op gang. Foto’s bekijken, filmpjes terug kijken, routes uitstippelen. En ineens ben ik weer in Noorwegen!

Noorwegen is zó puur. Waar je ook kijkt, rechts, links, boven of onder, alles is even indrukwekkend.

De natuur is groots, maar voelt tegelijk zacht en stil. Alsof je in een natuurfilm bent beland. We zitten daar aan een houten picknicktafel langs de rivier de Otra. Het water stroomt rustig voorbij, helder en koud. Soms zie je de stenen op de bodem liggen. En terwijl we daar zitten met vers brood op tafel, waar we zelf dikke plakken van snijden, voelt het alsof de tijd even stil mag staan.

Dan horen we in de verte stemmen, opgewonden geroep dat dichterbij komt. Even later zien we ze: kleurrijke bootjes op het water. Een groep mensen is aan het raften.

De eerste stroomversnelling is nog vriendelijk. De boten stuiteren licht over het water en er wordt gelachen. Maar bij de tweede versnelling wordt het al wat pittiger. Bij de derde moet iedereen eerst aan wal. De instructeur legt daar uit hoe ze deze stroomversnelling het best kunnen nemen. Vanaf het plateau waar iedereen verzamelt, hebben we er goed zicht op. De spanning is voelbaar.

Drie boten mogen verder. De eerste komt er keurig doorheen. De tweede ook. Maar bij de derde gaat het mis: net de verkeerde hoek, de boot slaat om. Terwijl wij nog inhouden, schiet de instructeur er al op af, razendsnel in zijn kano. Eén voor één helpt hij iedereen weer terug aan boord. Het is prachtig om te zien hoe snel en soepel dat gaat.

Nog geen tien meter verder is het water alweer kalm. Alsof er niets was.

Wij keren terug naar onze tafel. De koffie is inmiddels lauw, maar dat geeft niet. Wat een mooi moment om dit zo van dichtbij mee te maken.

De parkeerplekken zijn ruim. En soms kom je dus op een plek terecht zoals deze, die bijna te mooi is om waar te zijn: watervalletjes, rotsen om op te zitten, houten tafels, schoon sanitair en nergens afval. Alles klopt. Zo’n plek wil je gewoon delen. En dat gaan we ook doen tijdens onze volgende camperreis, samen met een groep.

Sterker nog: dit is precies zo’n plek waar je met liefde met een stukje omrijdt. Niet omdat het op de route ligt, maar omdat je het niet wilt missen. Omdat het voelt als thuiskomen in de natuur.

Met een groep reizen door Noorwegen betekent ervaringen delen, samen genieten van rust en ruimte, en onderweg op dit soort bijzondere plekken belanden.

De voorpret is begonnen. En eerlijk? Alleen al het vooruitzicht maakt het thuis net een beetje minder gewoon.