Het begon wat regenachtig, dus zochten we eerst een plekje binnen. Warm en droog, maar al snel merkten we dat we dan de beleving misten. Buiten op het dek, in de regen en wind, kwam de ruige natuur pas echt binnen. Het maakte de fjorden nog indrukwekkender.

Tussen de steile fjordenwanden staat een stevige wind. Agatha kan op het dek bijna tegen de wind in leunen. Haar jas bolt op als een zeil. Jos gaat naast me staan en zegt dat hij zijn ogen niet kan geloven. Wat een prachtige natuur. Aan beide kanten rijzen de rotswanden hoog op, begroeid met frisgroen gras en hier en daar een boerderij die onmogelijk lijkt te bereiken.

We varen van Geiranger naar Hellesylt, een tocht van ongeveer een uur. Onderweg passeren we watervallen, diepe inhammen en rotsen waar de wolken tegenaan hangen. Bij elke bocht lijkt het uitzicht nog indrukwekkender te worden.

Langs de zeven zusters (zeven watervallen naast elkaar) kijken we vooral door de lens van de camera. Aan de overkant stort de waterval ‘De vrijer’ naar beneden, volgens de overlevering nog altijd op zoek naar een bruid.

Als we dichter bij Hellesylt komen, wordt het landschap wat vriendelijker. De bergen worden lager, het water breder en de wind gaat liggen. In de verte zien we het kleine haventje al liggen.