Als ik aan dit moment denk voel ik weer die allesomvattende rust die ik eindelijk vindt na een periode vol spanning en onrust. Het is alsof een ruis in mijn hoofd weg valt en ik geen druk meer voel. Alleen een intens gevoel van vrede en acceptatie.

Er zijn maar weinig landen die zo puur en indrukwekkend zijn als Noorwegen. De kracht van het landschap is bijna overweldigend, met zijn ruige, stille natuur die al het andere overstemt. Na een mooie reisdag komen we uit aan de rand van een fjord. Elke plek heeft een eigen sfeer, steeds opnieuw gecreëerd door het wisselende licht en het onvoorspelbare weer.

We staan op een idyllische plek: uitzicht op een glashelder meer, een donderende waterval en een imposante bergwand naast ons. De geur van natte aarde en dennen vult de lucht. Terwijl we ons met een hapje en een drankje settelen, beseffen we al snel dat het gedreun van de waterval misschien iets te aanwezig zou zijn voor een goede nachtrust. Gelukkig bied het uitgestrekte landschap genoeg mogelijkheden en even verderop aan het meer vinden we een stiller stukje paradijs.

Af en toe trekt een enkele reiziger voorbij, zoals een fietser die zichtbaar net zo geniet als wij. Langs deze rustige Noorse weg voelen we ons één met de natuur. In onze camper voelen we ons thuis, een heerlijk thuis dat ons overal naar toe kan brengen.

De volgende ochtend vertrekken we op tijd, want we hebben een afspraak met vrienden die hier naartoe zijn geëmigreerd. Hun wens was om letterlijk en figuurlijk hun wereld te verbreden. Voor zichzelf en hun twee dochters. Nu, na ruim 17 jaar, voelen zij zich hier volledig thuis. We kijken er enorm naar uit om hen weer te zien en samen van dit prachtige, ruige landschap te genieten.

Terwijl we over een kronkelige bergweg rijden, valt Jaap zijn oog op iets bijzonders: een openluchtbibliotheek aan de waterkant. Iedereen kan hier een boek pakken en relaxen. Het is een half overdekte ruimte, vrij toegankelijk voor iedereen. Deze kleine bibliotheek is het soort onverwachte verassing dat je alleen tegenkomt tijdens een camperreis door Noorwegen, een simpele maar prettige plek. Ideaal om even op adem te komen en de tijd stil te zetten.

Mijn aandacht wordt, zoals altijd getrokken door vogels. Hun sierlijke bewegingen, de manier waarop ze jagen en met de wind spelen. Ik kan er uren naar kijken. Ik volg het gekwetter en zie meeuwen cirkelen boven het meer, terwijl de zon voorzichtig door de wolken breekt. Er heerst een fijne stilte om mij heen. Ik ga zitten en neem het allemaal in. Wanneer de regen zachtjes begint te vallen, zie ik het druppelpatroon in ringen op het water. Daardoor merk ik pas op dat het regent. Ik zit in een soort trance en merk dat ik er eigenlijk niet uit wil komen. Ik voel hoe alledaagse zorgen vervagen. Een gevoel dat ik graag langer bij me wil houden. De lage wolken creëren boven de bergen een mystieke sfeer. Even lijkt het alsof we alleen op deze wereld zijn.

Het is een moment dat me bij blijft. Een gevoel van berusting waar ik, zeker na een moeilijke en vervelende periode naar verlangde. Een herinnering aan rust en ongereptheid van Noorwegen. In het hart van de Scandinavische natuur. Ik voel me klein en tegelijkertijd volledig verbonden met de wereld om me heen. Een gevoel dat ik graag voor altijd bij me houd.