We zien de omgeving na elke tunnel veranderen. Door het wolkendek vangen we steeds een glimp op van kronkelende wegen. Het groene landschap maakt langzaam plaats voor sneeuw en kale rotswanden. Dit is voor ons wat camperen zo leuk maakt: onderweg zijn in je eigen huisje en gewoon stoppen wanneer je iets moois ziet.

Na een paar kilometer voelt het alsof we in een heel andere wereld terechtkomen. Kronkelend dalen we af naar de Geirangerfjord. Daar ligt een camping, en we hebben geluk! We krijgen een plekje pal aan het water. Het uitzicht is geweldig! Na een rustige avond en een goede nacht slapen, genieten we de volgende ochtend van een kop koffie. Klaar voor iets bijzonders, want vandaag komt er een cruiseschip aan.
In Geiranger, een dorp met slechts 300 inwoners, hangt een soort gespannen bedrijvigheid in de lucht. Andere campinggasten zitten in afwachting op hun stoel aan de waterkant klaar. De souvenirwinkels zijn tot de nok toe gevuld, elektrische Twizzy’s staan opgeladen te wachten, en de boten liggen klaar in de haven. Alles en iedereen is in gereedheid gebracht voor de komst van honderden gasten.

En dan verschijnt ze aan de horizon: de Jewel of the Seas, een drijvend dorp van bijna 300 meter lang. Langzaam glijdt het schip de fjord binnen, een indrukwekkend gezicht dat ik nog niet eerder zo van dichtbij heb meegemaakt. Terwijl het met militaire precisie wordt vastgelegd door vier zee-ankers en een loopbrug, voel ik de opwinding van het moment. Het lijkt bijna alsof het hele dorp even stilstaat om dit schouwspel te bewonderen. Als het sein veilig wordt gegeven, komt alles in beweging. Gasten stromen van boord, bussen rijden af en aan, en Twizzy’s verdwijnen in een mum van tijd de bergen in. De winkels vullen zich met nieuwsgierige bezoekers, en overal klinkt geroezemoes en gelach. Het is fascinerend om te zien hoe zo’n kleine gemeenschap zich volledig aanpast aan deze
dagelijkse invasie, zonder dat het chaotisch voelt. Alles lijkt precies te kloppen.
Einde van de dag, wanneer de laatste passagiers weer aan boord zijn, heerst er een andere sfeer. Het schip vertrekt langzaam richting de horizon en Geiranger wordt weer stil. Het contrast kan bijna niet groter zijn: de drukte van de dag maakt plaats voor de rust van een dorp in de fjord.

Die avond zitten we bij onze camper en kijken naar het water. Het is stil, op een paar meeuwen na. Geiranger voelt nu bijna verlaten, alsof het dorp weer even op adem komt na de drukte van de dag. Het contrast met eerder is enorm, maar juist dat maakt deze plek zo bijzonder. Wat een dag.